تاریخ دقیق کریسمس به شمسی

به گزارش گروه روی خط رسانه های خبرگزاری برنا؛ کریسمس جشنی در آیین مسیحیت است که با هدف گرامیداشت زادروز حضرت عیسی مسیح برگزار می‌شود. این جشن در روز ۲۵ دسامبر برگزار می‌شود، اما بسیاری از افراد آن را در شامگاه ۲۴ دسامبر برگزار می‌کنند. مسیحیان در این روز درختان کریسمس را خریداری کرده و به خانه خود منتقل می‌کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این درخت‌ها به رسم شادمانی کردن تزیین می‌شوند و در گوشه خانه جای خوش می‌کنند.

از نماد‌های دیگر روز کریسمس می‌توان به بابانوئل و گوزن‌هایش اشاره کرد. مسیحیان باور دارند که بابانوئل در روز کریسمس هدایایی را برای آن‌ها می‌آورد. این هدایا به عنوان هدیه روز کریسمس شناخته می‌شوند.

اتفاقات تاریخی در روز کریسمس

کریسمس سال ۲۰۱۸ با روز ۴ دی ماه مصادف شده است. به گواه تاریخ قانون فدرال رزرو آمریکا از ۲۵ دسامبر سال ۱۹۱۳ اجرا شد. این سیستم مالی به تدریج «دلار آمریکا» را یک پول بین المللی و دارای ثبات کرده است. دلار آمریکا در سال‌های اخیر با رقیب پر قدرتی همچون «یورو» روبرو شده است و کشور‌های با اقتصاد نیرومند می توانند با سیاست‌های پولی خود در بازار دلار تأثیر بگذارند.

از اتفاقات تاریخی دیگری که در این روز اتفاق افتاده می‌توان به حیرت جهانیان از دیدن عکس‌های بازماندگان هواپیمایی که در کوه‌های بلند «آند» سقوط کرده بود، اشاره کرد. این هواپیما در ۱۳ اکتبر ۱۹۷۲ ساقط شده بود و زنده ماندن ۱۶ تن از ۴۵ سرنشین آن پس از ۴۰ روز شگفت انگیز بود.

همچنین بوریس یلتسین در ۲۵ دسامبر به کاخ کرملین رفت و به گورباچف، رهبر شوروی گفت: اتحاد جماهیر شوروی منحل شده و او دیگر سمتی ندارد. اندکی بعد گورباچف در یک نطق کوتاه رادیو تلویزیونی گفت که با انحلال شوروی به این صورت قاعدتا نمی‌تواند موافق باشد ولی، چون در برابر عمل انجام شده قرار گرفته است چاره دیگری (جز قبول) ندارد!

ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه نیز در همین روز در قالب یک مصاحبه مطبوعاتی سه ساعته هدف‌های غرب از منزوی کردن روسیه و ادامه سیاست «دوبل ستاندارد» این بلوک در قبال مسائل جهانی را تشریح کرد و اظهار داشت: وقتی ما در چچن انتخابات برگزار می‌کنیم می‌گویند که انتخابات در یک محیط نا امن؛ «دقیق» نیست، ولی در افغانستان و عراق چنین انتخاباتی درست است و ایراد ندارد.

خاطرنشان می‌شود دولت مسکو در ۲۵ دسامبر ۱۹۶۰ به ملت ایران اطمینان داد که از سوی مسکو تهدید نمی‌شود.

سیاست تازه پولی و بازرگانی جمهوری اسلامی ایران در تاریخ ۲۵ دسامبر ۱۹۷۹ به صورت رسمی اعلام شد. با اعلام رسمی این سیاست تازه پولی تاکید شد که «بهره پول» با توجه به تحریم اکید آن در اسلام از فرهنگ اقتصادی ایران حذف شده و بازرگانی خارجی در دست دولت خواهد بود تا از این پس واردات غیر ضروری وجود نداشته باشد و کالای مرغوب ساخت خارج (نه مانند گذشته بنجل) که در آن گران خریدن هم مشاهده نشود وارد خواهد شد. در همین روز یادداشت تهران به دولت پاناما مبنی بر استرداد شاه که در آن کشور اقامت داشت ارسال شد.

 

 

منبع: خبرگزاری برنا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۲۴۱۳۴۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

احتمالا در آشوب‌های اولیه منظومه شمسی، مشتری در تشکیل ماه موثر بود

ایتنا - اخترشناسان با بررسی ترکیبات و موقعیت‌ دنباله‌دارها و سیارک‌ها نتیجه گرفته‌اند که دوران پرآشوب اولیه شکل‌گیری منظومه شمسی، احتمالا شاهد رخداد ناپایداری بزرگ بوده است.
دانشمندان می‌گویند که طی کمتر از ۱۰۰ میلیون سال پس از پیدایش منظومه شمسی، رخدادی به نام «ناپایداری بزرگ» رخ داده است، رخدادی که در جریان آن ۴ غول گازی منظومه شمسی دچار اعوجاج و آشفتگی مداری شدند و اجرام کوچک‌تر منظومه شمسی را از مدارشان منحرف کردند.

نتایج بررسی اخترشناسان نشان می‌دهد که تغییرات مدار مشتری ممکن است سبب ناپایداری مداری در سیاره‌ای به‌ نام «تیا» شده باشد. به گفته آن‌ها، ناپایداری مداری این سیاره درنهایت سبب برخورد آن با زمین و شکل‌گیری ماه شده است.

اخترشناسان با بررسی ترکیبات و موقعیت‌ دنباله‌دارها و سیارک‌ها نتیجه گرفته‌اند که دوران پرآشوب اولیه شکل‌گیری منظومه شمسی، احتمالا شاهد رخداد ناپایداری بزرگ بوده است. به عبارت دیگر، دیدگاه غالب دانشمندان امروز این است که اجرام منظومه شمسی از یک دیسک غبار و گازی پیرامون خورشید شکل گرفته‌اند. اما مساله بر سر این است که ترکیبات شیمیایی بسیاری از سیارک‌ها و دنباله‌دارها با پراکندگی مواد درون این دیسک تطابق ندارد و این حاکی از آن است که این اجرام در گذشته از مدار اولیه خود جدا شده‌اند.

به گفته دانشمندان، غول‌های گازی منظومه شمسی، یعنی مشتری، زحل، اورانوس و نپتون ، اوایل شکل‌گیری منظومه شمسی به یکدیگر نزدیک‌تر بوده‌اند.

برهم‌کنش‌های گرانشی این غول‌های گازی با خرده‌سیاره‌های فراتر از نپتون سبب شد تا زحل، اورانوس و نپتون از خورشید دورتر شوند و، در عین حال، مشتری به خورشید نزدیک‌تر شود.

اخترشناسان می‌گویند این تغییرات مداری درنهایت سبب ناپایداری مدار اجرام درونی منظومه شمسی شده است. درواقع این دیدگاه بر مبنای یکی از جامع‌ترین مدل‌های تحولات منظومه‌ی شمسی مشهور به مدل نیس است.

این مدل کلاسیک نیس، که در سال ۲۰۰۵ میلادی مطرح شد، بسیاری از ساختارهای منظومه‌ شمسی، ازجمله کشیدگی مدارهای سیارات بزرگ، به تله‌افتادن قمرهای نامنظم زحل و نیز ویژگی‌های مداری تروجان‌ها را توضیح می‌دهد و به مهاجرت سیاره‌ مشتری به داخل دیسک عظیم خرده‌سیارات می‌پردازد.

پژوهشگران اینک با توجه به موقعیت سیارک‌ها در مدار مشتری، حدس می‌زنند که این رخداد باید حداکثر ۱۰۰ میلیون سال پس از پیدایش منظومه شمسی رخ داده باشد.
  نقش مشتری در شکل‌گیری ماه
تاکنون یکی از پرسش‌های اصلی دانشمندان زمان دقیق شروع این ناپایداری بوده است. اما به‌طور کلی اخترشناسان بر این باورند که این رخداد حدودا ۶۰ میلیون سال پس از پیدایش منظومه شمسی رخ داده است.

اخترشناسان در بررسی‌های تازه‌شان بر شهاب‌سنگ‌های کندریت انستاتیت کم‌آهن تمرکز کرده‌اند که از نظر ترکیب و نسبت ایزوتوپی بسیار شبیه مواد تشکیل‌دهنده زمین است. این بدین معنا است که کندریت‌های زمین و کندریت انستاتیت کم‌آهن احتمالا از یک قسمت از دیسک غبار منظومه شمسی آمده‌اند.

اما این شهاب‌سنگ‌ها دیگر در نزدیکی زمین یافت نمی‌شوند و رصدها حاکی از آن است که آن‌ها به سیارک‌های خانواده آتور در بیرون کمربند سیارکی میان مریخ و مشتری تعلق دارند. به باور دانشمندان، احتمالا رخداد ناپایداری بزرگ سبب شده است که این سیارک‌ها به جای کنونی خود کشیده شوند. نکته مهم اینجاست که برخورد زمین و سیاره فرضی تیا نیز تقریبا در همین زمان رخ داده است. دانشمندان، براساس تلفیق داده‌ها، می‌گویند که این برخورد بزرگ احتمالا درنتیجه این ناپایداری بزرگ رخ داده است.

با این همه، اخترشناسان می‌گویند که این نتایج قطعی نیستند و اثبات قطعیت رخدادهای  ۴.۵ میلیارد سال پیش کار ساده‌ای نیست. اما اینکه برخورد بزرگ یک جرم با زمین، آن هم دقیقا در همین زمان، سبب تشکیل ماه شده است موجب می‌شود که یافته‌های اخیر از اهمیت فوق‌العاده‌ای برخوردار باشد. این یافته‌ها در اواسط ماه آوریل امسال در مجله «ساینس» منتشر و جزئیات آن در مجمع عمومی اتحادیه زمین‌شناسی اروپا در وین ارائه شد.